9 juli BED mag geen BN worden

Weer een dag verder maar ook een dag dichter bij het naar huis gaan. Hoewel ik pas op de helft ben of zoals zoveel pas op dag 1 zou ik me daar nog niet druk om moeten maken. Toch doet m'n hoofd wat anders. Hoe moet ik dit thuis volhouden, kijk hoe dik ik nog ben, ik mag niet eten, thuis gaat het vast weer mis, ik ben gewoon super dik, mijn eten moet er uit want ik moet afvallen, ik mag niets hebben maar moet sterk zijn, ik moet echt gaan lopen na de eetmomenten enz. Heel veel eetstoornis in m'n hoofd zeggen ze. 
Mensen denken dat alleen anorexia als eetstoornis erg is. Anorexia zie je heel erg maar eigenlijk is bij iedereen hier in de kliniek de stress even hoog. Iedereen heeft bijna moeite met dezelfde dingen. Ik loop er nu heel erg tegenaan dat ik merk dat ik bang ben voor bepaald eten. dat is het betiteld heb als slecht en dat eigenlijk al heel lang. Dat die dingen eten vroeger sneller voor een eetbui zorgden want m'n dag was dan toch al verpest. Nu zorgt het voor stress en de laatste tijd voor braken. Als ik dat heb gegeten MOET het er uit. Dezelfde ontspanning die een eetbui geeft, geeft braken ook en eigenlijk zelfs nog meer. Maar het is alleen slecht voor je lichaam zeggen ze. 
Vanmiddag na de lunch was zo'n moment. Ik moest een kaasbroodje eten en dat staat op mijn lijstje als vet, dikmakend, ongezond enz. Direct na de lunch ging ik zogenaamd m'n map met huiswerk halen maar gelijk toen ik in m'n kamer kwam heb ik weer gebraakt. Ik durfde het niet te vertellen. Uiteindelijk heb ik het na het middagtussendoortje toen ik weer weg wilde vluchten gezegd omdat ik anders weer de kamer uit zou gaan. 
Om 16 uur werd ik nog door mijn psycholoog en sociotherapeut gehaald. Ik moest gelijk met de sociotherapeut een anti braakplan gaan maken die ik bij mijn anti eetbui plan kan stoppen. Ze maken zich er wel zorgen om en vinden dat de BED nu echt naar BN aan het verschuiven is en willen graag weten wat nou maakt dat ik ben gaan braken en het steeds erger wordt. Na elke maaltijd of tussendoortje MOET ik minimaal een uur in de woonkamer op m'n kont blijven zitten. Aleen onder begeleiding naar de wc. Het voelt alsof het een gevangenis is. 

maar alles voor het goede doel! 

Op naar morgen, dan is er al weer een dag voorbij.