Op de helft en weer mogen schrijven

Er zijn al weer 6 weken voorbij. Op de helft van de opname. Ik ben blij dat ze gelijk er voor hebben gekozen dat ik 12 weken mag blijven in plaats van 6 want ik begin nu eindelijk een beetje het idee te krijgen dat het helpt. 

Het gaat goed met het eten. Toevallig gister een eetbui gehad maar daarvoor was het echt een tijd niet meer voorgekomen. 
Sinds maandag zijn we begonnen met nieuwe oefeningen. Me bewust in de verleiding brengen om te leren dat eten zien of eten ruiken of een klein beetje proeven niet betekent dat ik door sla maar dat ik controle heb op dat moment. Of dat ik weet dat ik kan stoppen. Ook dat k kan stoppen als het toch even is mis gegaan en dat het niet uit de hand hoeft te lopen. 
Gister stonden er tijdens een gesprek witte oreo koekjes op tafel. Ik moest elke 5 minuten een klein hapje nemen. Toen de psycholoog er bij zat was het lastig maar je gaat niet doorslaan waar iemand bij zit. M'n spanning was echt een 9,9 op de schaal 1-10 en ik kon delen van het gesprek al niet meer volgen. De psycholoog had dat ook door en we zijn eerder dan gepland gestopt. Ook hebben we het anti eetbuiplan weer doorgenomen. Hoe moest ik nu de dag doorkomen. Ik ben tot stap 2 van 10 gekomen en toen ging het alsnog mis. Het was vlak voordat de vrije middag begon en ik ben bijna gelijk naar AH gegaan. Geen idee waarom, ik weet niet hoe ik ben gelopen, ik weet alleen dat ik veel te veel heb gekocht en in m'n kamer heb opgegeten. Ook heb ik weer gebraakt. Niet handig want ik deed dat eerder nooit maar waarom nu wel weet ik niet. Het voelt als de ideale oplossing. 

de balans na 6 weken is dat ik van 97,6 ben afgevallen naar 87,8. Dus dat is 10 kilo in 6 weken. Het mag niet veel sneller al hebben ze gezegd dat het wel gebruikelijk is omdat ik de laatste week zoveel was aangekomen en ik van meerdere eetbuien naar vele minder ben gegaan en de eetbuien veel minder groot zijn dan voorheen. 

Mn suiker is van 12,2 naar 9,6 gegaan. Dat is nog te hoog maar voor nu zeker acceptabel en m'n hba1c, het gemiddelde is van 66 naar 57 gegaan. Dus ook dat is zeker naar beneden. 

Opzich dus allemaal goede dingen. Zo'n eetbui als gister is een foutje wat nog wel eens vaker voor zou komen zeiden ze. het gaat er nu alleen om hoe ik er mee om ga. Het is goed dat ik nog hier ben want daar helpen ze bij. Morgen gaan ze gewoon weer verder. Weer verder met oefenen. Ik merk alleen wel heel erg dat ik na zo'n misstap moeite heb om het weer goed te krijgen. Dat de avondmaaltijd ook heel lastig is en ik dan ook weer wil overeten. Vooral het braken zorgt er voor dat ik nu vaker denk van ohhhh zo krijg ik het er wel weer vanaf. Dat wil ik echt in de gaten houden. 

Gelukkig nu weer schrijven. Geef gerust een reactie.