Even 2,5 dag in 1x. het is qua therapie best zwaar geweest de afgelopen dagen. Confronterende oefeningen. Stil staan bij waar de eetbuien vandaan komen (trauma), waarom ik een eetbui heb (niets willen voelen) en hoe ik over mezelf denk en hoe dat invloed heeft op de eetbuien.
Het begon dinsdag met het wegen. Ik had het erger verwacht maar het viel heel erg mee. 93,8 dus weer iets er af. Ook is er die ochtend weer bloed geprikt en ik heb net de lab uitslag met de arts
besproken. Gister ook weer met de dietiste een gesprek gehad en in het team is besloten dat we toch de eetbuien nog sneller afbouwen omdat dat lichamelijk gezien echt nodig is.
deze week 2 eetbuien. Vandaag en zondag. Gekozen voor de zaterdag omdat de eerst dag zonder therapie vaak lastiger is en zondag is extra lastig omdat er maandag weer wegen is.
Vanmorgen woog ik 93,1 dus al weer iets er af in die 2 dagen tijd. Ik mag nog steeds niet mopperen maar het gaat zo langzaam en de eetdrang blijft zo hoog. Ik durf nu wel beter hulp te vragen als het zo lastig is. Het is zo moeilijk niet aan die eetdrang toe te geven. het lukt me soms alleen nog maar om te huilen omdat ze voorkomen dat ik een eetbui heb.
De eetbui gaat van 6 pakken witte oreo en 4 dozen cornetto's naar 2 pakken witte oreo en 1 doos cornetto's. Echt een heel stuk naar beneden. Voor een ander misschien nog veel maar ik ben al bang
dat ik er niet genoeg aan heb.
Het bloed prikken was om te kijken hoe ik er lichamelijk voor sta. Nog steeds niet al te best. M'n suiker was nog steeds te hoog. de dag dat ik hier begon was het 12,2 en dinsdag was het 11,9.
Nog steeds te hoog want hij mag niet boven de 7 zijn.
We hebben ook de curve doorgenomen en daarin was duidelijk te zien dat ik tijdens eetbuien echt veel te hoog zit met uitschieters tot boven de 20.
Er zit dus ook niet anders op dan definitief met insuline te gaan beginnen. We kunnen het nog wel afwachten maar om lichamelijke schade te voorkomen is het beter om nu toch te gaan
spuiten,helemaal omdat ik bij de eetbuien zo hoog kan zitten.
Wat extra lastig is, is dat er is gekozen voor kortwerkende insuline zodat ik bij een eetbui bij kan spuiten en kan corrigeren. Wie weet is het, als het wat stabieler is niet meer nodig.
Omdat ze denken dat de eetstoornis voor een groot deel door traumatische ervaringen komt krijg ik vanaf vandaag ook EMDR om aan traumaverwerking te doen. Vind ik ook eng en ik merk dat dat juist eetdrang geeft.
De groepssessies vind ik fijn. Welke eetstoornis je ook hebt, het lijkt allemaal op elkaar. Er is zoveel herkenning en de groep begint mijn eetstoornis ook steeds meer te accepteren lijkt wel.
Eerst vinden ze je zwak omdat je eetbuien hebt. Zo letterlijk zeiden ze het niet maar we hebben het er wel over gehad dat er wordt gedacht dat je maar controle moet houden en ze neit snappen dat
je jezelf zo dik kunt eten. Als we het er dan goed over hebben zien we dat ons hoofd hetzlefde denkt en eigenlijk ook nog even streng is. Alleen bij de een is de uitvoering anders dan bij de
ander. Het wordt nu ook makkelijker om elkaar te helpen. Als ze zien dat de eetdrang erg hoog is helpen ze me door af te lijden. Als ik zie dat iemand het lastig heeft met een tusesndoortje
motiveer ik diegene om wel wat te eten. het is twee kanten op fijn.
Het is bijna tijd voor het tussendoortje en dan mogen we niet op telefoon of pc.
Fijne dag allemaal
Reactie schrijven