Er is al weer bijna een week voorbij. Vandaag was het eerste weegmoment vanaf dat ik opgenomen ben. Ik zag er erg tegenop na de eetbui van gister. Toch viel het zo ontzettend mee. Ik woog 95,4,
dat is bijna 2 kilo minder dan maandag. hoe kan dat? Hoe kan ik hier zo bang voor zijn geweest. Na het wegen werd in de eerste groep iedereen zijn gewicht genoemd (moest je overigens zelf doen)
en zeggen hoeveel je was aangekomen/afgevallen sinds de vorige meting. Ik zei dat ik er niets van snapte want ik had gister een eetbui gehad enz. de eetstoornis kwam aan het woord werd me gezegd.
De groep ging de gezonde kant spelen.
- Ik heb maandag en dinsdag geen eetbui gehad
- mijn eetbui was echt de helft zo klein
- de laatste weken had ik meerdere eetbuien op een dag en nu maar 1 kleine
- de rest van de dag eet ik gezond enz.
heel langzaam komt het binnen. Heel langzaam.
Morgen weer een geplande eetbui. Ik zie er tegen op, ik kijk er naar uit. Een eetbui, ik verlang er naar. een eetbui, ik wil niet meer. Toch is het beter het wel te doen en echt af te bouwen want
als ik het nu niet neem dan gaat de spanning oplopen en komt er straks weer een grote eetbui.
Het is al laat, ik laat het hierbij. Morgen weer verder.
Reactie schrijven