Dag 2

Vandaag de tweede dag. 

we begonnen om 7.30 met een gezamelijk ontbijt. Vandaag mag ik nog zelf weten wat ik eet. Ik had om 9 uur een afspraak om met de dietiste te gaan kijken naar een eetlijst zoals ze dat hier noemen. Ik weet vanuit de behandeling die ik al heb gehad wat ik als ontbijt moet eten dus ik heb maar 2 boterhammen met boter en kaas genomen en een kopje thee en glas melk. 
Het is een beetje raar om de sfeer aan tafel te beschrijven. Sommige mensen met anorexia kunnen een half uur over 1 boterham doen terwijl andere het zo op hebben, een extra boterham willen maar dat mag niet. 
Ik merk dat ik er nog erg aan moet wennen. Overal wordt op gelet. Smeer je wel genoeg op je brood, smeer je niet teveel op je brood. Pak je niet expres de kleinste of grootste boterham. 
Na het ontbijt hadden we tot 8.30 even de tijd voor onszelf om nog tanden te poetsen o.i.d en dan was er dagopening. Bijzonderheden werden verteld, er werd gevraagd of er nog bijzondere dingen waren, hoe mijn eerste nacht was geweest en de losse afspraken werden doorgegeven. 
Om 9 uur had ik de afspraak bij de dietiste. We hebben gekeken naar wat er de laatste weken is gebeurd. Hoe het is gekomen dat de eetbuien zo uit de hand zijn gelopen en we hebben gekeken hoe we het nu af kunnen bouwen. In 1x stoppen vindt ze geen goed idee. Er is deze week 3x een eetbui ingepland. Ik mocht 2 producten aangeven waarmee ik die eetbui wilde hebben en we hebben ook afgesproken hoeveel ik daar dan van mag eten. 
Ik moet zelf naar 1 winkel gaan en het daar kopen. Ik mag dan in mijn kamer die eetbui hebben. 
Volgende week plannen we 2x een eetbui in maar maken we de hoeveelheid kleiner  (die ligt deze week al op ongeveer de helft van een standaard eetbui) en eet ik nog wel dezelfde 2 producten. 
Als het volgens het team goed genoeg gaat heb ik in week 3 nog 1x een geplande eetbui met maar 1 product met weer minder dan in week 2. 
Als het goed is, heb ik vanaf week 4 geen geplande eetbuien meer. Dit is het plan. Elke week evalueren we hoe het gaat. Zo kan het plan bijgesteld worden. 

2x per week word ik gewogen. Op maandag en op donderdag. 
Verder hebben we een schema gemaakt voor wat ik eet bij het ontbijt en de lunch en hoe mijn 2 tussendoortjes er uit moeten zien. 

 

Toen ik terug kwam was het rond 10 uur. We hebben samen tussendoortje gegeten. Ik voel me dan wel heel erg bekeken. Alsof ik niets mag eten omdat ik zo dik ben. 

Verder hebben we vandaag nog psycho educatie gehad over wat voor een invloed een eetstoornis op je lichaam heeft. Zowel AN, BN als BED en alles wat er tussen zit. 
Daarna lunch en na de lunch moet iedereen in de woonkamer blijven en kun je aan je opdrachten/huiswerk werken. 

Als laatst in de middag hebben we creatieve therapie gehad. De ene week werk je aan een verplichte opdracht en de andere week aan je eigen werkstuk. 

De rest van de middag heb je wat tijd voor jezelf, werk je ook weer aan je opdrachten, zijn er losse gesprekken met behandelaren enz. 

en indrukwekkende eerste dag. 
Morgen naar de winkel om boodschappen te doen. Het voelt wel heel gek dat je eetbui eten gaat kopen en in je kamer een eetbui hebt terwijl het personeel het weet. Schaam me dan toch wel. 
maar dat is pas morgen. 

Nu lekker slapen. 

Reactie schrijven

Commentaren: 0

Vanmorgen moest ik me 8.00 nuchter melden bij de somatisch arts van de eetstoorniskliniek. Gister was het nog even flink mis gegaan. Ik zal proberen voor de mensen die geen idee hebben wat BED is uit te leggen wat er dan gebeurt.
Ik voel me vreselijk gespannen, ben bang voor de volgende dag. Ben boos op mezelf en verdrietig. Hoe heb ik dit zo ver kunnen laten komen. Wat moet iedereen wel niet over me denken. Ik voel me dik, ontzettend dik en in plaats van dat ik dan niets eet ga ik juist eten.
Ik bestel bij thuisbezorgd.nl 2 pizza margarita en 4 blikjes redbull en laat de snackbar een portie patat, een kroket en een grote milkshake thuis bezorgen. Als het binnenkomt eet ik alles op. Ik merk niet dat ik vol zit. Ik eet gewoon. Als ik eet merk ik niets. Vergeet ik even hoe verdrietig ik ben. Alleen als het op is, is het niet genoeg. Ik kan niet stoppen. Een half brood gaat op want vanaf morgen ben ik toch 12 weken niet thuis. De halve pot pindakaas en halve pot chocopasta smeer ik op dat brood en de kaas en worst die nog open is gaat ook op. 
We zijn nu ruim een uur verder. Ik zweet me kapot. Voel me zo dik, vies en ik ben misselijk. Ik heb weer gefaald. M'n buik doet pijn. Omdat ik toch al gefaald heb en nog steeds niet kan stoppen ga ik alle kastjes langs. Er ligt niets meer. alleen in de vriezer ligt nog bladerdeeg. Ik zet de oven aan maar voordat het klaar is eet ik de helft al op. Uiteindelijk gooi ik de andere helft weg. Opgeblazen vol ga ik al om 20 uur mn bed in. Te vol om nog te zitten. Te misselijk om nog iets te doen. Huilend lig ik in m'n bed. morgen is het zo ver. 

 

Vorige week vrijdag moest ik al bloed laten prikken op allerlei vitamines. Of er een tekort was. Vanmorgen stond de uitslag nog niet in de computer. Ik moest nuchter komen omdat het lab wat er op maandagochtend toch altijd is ook bij mij bloed af kwam nemen. Toen ik de uitslag van de rest van vanmorgen kreeg hadden ze de vitamines wel en dat was gelukkig allemaal goed. 
M'n cholesterol was te hoog maar opzich nog wel te doen. Alleen m'n glucose is toch wel flink verhoogd. Ondanks de metformine (3x per dag 1000mg) en de gliclazide (3x per dag 80 mg) zit ik dus nog steeds veel te hoog. De volgende stap is insuline spuiten maar we hopen eigenlijk dat als ik de eetbuien onder controle krijg en hopelijk ook wat afval die stap niet nodig is. Maar dan moet er wel snel wat gebeuren. 

 

de mensen die ik de laatste tijd nog gezien heb, hebben het wel gezien. Door de eetbuien die vooral de laatste tijd enorm zijn toegenomen ben ik behoorlijk wat aangekomen. Ook daarvan de cijfers om hopelijk later terug te kunnen zien wat ik heb bereikt. moet wel eerlijk zeggen dat dit het moeilijkst is van alles. Maar ik denk dat elke vrouw dat wel herkent.
In maart toen de DM2 werd vastgesteld woog ik 84,4 kilo (bmi 31) het doel was afvallen alleen het tegenovergestelde gebeurde. Vorige week in de eetstoorniskliniek bij de therapie woog ik 94 kilo maar vanmorgen was het nog erger. Na een week enorme eetbuien woog ik vandaag bij de arts 97,6 (bmi 36) .Obesitas klasse 2. Als het zo gezegd wordt is het best wel heftig. 

Vanaf nu zit ik 12 weken intern in de kliniek met als belangrijkste doel van de eetbuien afkomen en weer een normaal eetpatroon krijgen. 
morgen heb ik een afspraak met de dietiste. De eetdrang is enorm en ik mis echt een eetbui. het is net alsof het een verslaving is. 

Ik ben benieuwd naar morgen. 
Ik vind het wel lastig dat de groep zo gemengd is en de meeste mensen die hier zitten Anorexia hebben. Er zijn 2 mensen met boulimia maar niemand met BED. 

 

Het gaat lastig worden, er zijn vandaag al genoeg tranen gevloeid en er zullen er nog veel komen. 
Ik ga dus proberen jullie mee te nemen in mijn reis naar een eetbuivrij leven.